The Garden Island.

om 5 uur 's ochtends gaat mijn wekker. Mijn twee kamer genoten heb ik de avond van te voren al hierover ingelicht dat ik vroeg weg moest. Ik ben kapot moe, ondanks dat ik om 21.00 uur al in bed lag.

Mijn lichaam voelt alsof het onder een bus is gekomen en daarna nog eens overreden door een trein, met vrachtwagons eraan. Ik heb te veel wandelingen gehad in de laatste paar dagen en te kort op elkaar. Te weinig geslapen en de stress die ik voelde, hebben ook niet op een positieve manier geholpen waarschijnlijk. 

Maar goed we moeten door. Om 6 uur wordt ik afgezet op het vliegveld, veel te vroeg. Want het is maar een klein vliegveld en ik ben al binnen een uur ingecheckt en door TSA. Dat wordt dus 2 uur lang wachten. Het enige wat open is op dit tijdstip is Starbucks, een koffie dan maar dus. Dit dachten vast ook alle andere mensen die op dit tijdstip op het vliegveld zijn, want er staat een lange rij. 

Het valt me op dat er op HawaÏ veel Flipijnse mensen wonen. Net zoals de man die achter me aansluit in de rij. Hij voelt zich geroepen om een gesprek met me te beginnen en te vertellen over zijn aantal stukken grond die hij heeft op Hawaï en de Filepijnen. Helaas voor hem ben ik niet echt onder de indruk en vraag ik me af of hij echt vervelend is, of dat ik hem gewoon lastig vind omdat het vroeg is en ik geen koffie heb gehad. Het is vast een combinatie van alles. Te vroeg, te irritant, te veel in mijn aura, te vroeg, te weinig koffie, te vroeg, te opschepperig, laat me gewoon met rust, ik ben moe. Hij begrijpt de hints niet. Vermoeiend zeg. Ah gelukkig, hij moet rennen voor zijn vlucht, safed by the vliegtuig! 

Het boarden begint en ik kan even een paar minuten slapen in het vliegtuig. Ik vlieg van Maui naar Honolulu en daarna meteen door naar Kauai. Ongeveer 2 uur later kom ik aan op Kauai, inclusief overstap in Honolulu. Ik bestel een uber en wordt gebracht naar me motel. Mijn kamer waar ik de komende 2 nachten in mag gaan slapen, is in vergelijking met de eerdere hostels, een kamer uit de Hilton. Ik heb een eigen tweepersoons bed, een eigen badkamer en zelfs een televisie op de kamer. Als ik de kamer binnenloop, komt de geur van schoonmaakmiddel me tegemoet. Ik wist niet dat ik zo erg kon genieten van chemische geuren. Het doet me goed en ik heb het nu al naar me zin. 

(video van me kamer staat onder video's) 

Ik heb besloten dat ik het rustig aan ga doen vandaag. Gezien ik nog steeds veel pijn heb, nu ook nog knallende hoofdpijn en hier maar 2 dagen ben. Gelukkig is er een mooi strandje in de buurt. Ik pak me strand spullen en pak de bus 14 minuten naar het strand. Aangekomen bij Kalapaki Beach is het nog zonnig. Maar net wanneer ik wil gaan liggen en een klein dutje wil doen, begint het te regenen. En niet een beetje maar gewoon echt dramatisch veel. Het is pas twee uur en ik heb nog geen zin om naar me motel te gaan, terwijl me lichaam daar wel echt aan toe is. Ik ben kapot moe en heb nog steeds super veel pijn overal. Ik moet ook nog plassen, dus opzoek naar een wc want zo kan ik dus niet nadenken. 

Ik loop een restaurant naar binnen, vraag naar de wc en wordt verwezen naar achter door. Voor ik het weet ben ik verdwaald en komt het restaurant schijnbaar uit in de tuin van The Royal Sonesta Resort. Ik vraag me meteen af of ze hier een zwembad hebben natuurlijk. En ja hoor, ze hebben een zwembad en met een verwarmd bubbelbad! Juist wat ik nodig had met mijn pijntjes! Heerlijk! Ik ga hier een gewoonte van maken vanaf nu. Proberen het zwembad van een resort binnen te komen en een dagje daar door te brengen. 

 (check onder video's een filmpje van het zwembad) 

Na mijn dagje zwemmen in een weer een resort neem ik de bus terug naar mijn motel om daar te gaan slapen als een baby. 

Morgen heb ik een cruise op een catamaran opstaan. 

Slaap lekker!