Turbulentie in mijn reis.

Deze keer heb ik me koffer al binnen een paar uur ingepakt, zelfs al een paar dagen voordat ik moet vertrekken. Ik heb er echt heel veel zin in! Japan, eindelijk! Omdat het drukker is op de vluchten heb ik me vlucht moeten verplaatsen van zaterdag naar zondag. En overstappen in Houston in plaats van Chicago of New York. Geen normale route, maar vanwege eventuele weersomstandigheden die kunnen opspelen zou dit verstandiger zijn. Ik wil natuurlijk niet op mijn reis richting Japan ergens stranden.

Dus vlucht naar Houston. Daar blijf ik 1 nacht, want mijn overstap is pas de volgende ochtend. Sta er niet op te springen om te verblijven in Houston, gezien het volk me er gewoon niet aanstaat. Heel onvriendelijk, als je het mij vraagt. En ik doe echt me best elke keer. Even lachen of even een praatje proberen te maken, maar het wordt niet gewaardeerd helaas. Ik geef het op, blijf maar lekker chagrijnig. 

Wanneer ik in het hotel aankom staat daar natuurlijk ook weer een vrolijk mens achter de balie. Waar ik vervolgens eerst een uur een discussie mee krijg over dat de prijs voor mijn geboekte kamer niet klopt. Ik heb geboekt voor 50 dollar en zij hebben dit bevestigd, maar ze vind nu dat ik 100 dollar voor de kamer mag betalen plus 250 dollar schoonmaakkosten. Met als reden "dat er een fout is gemaakt".  Niet mijn fout, niet mijn probleem. Na dit opgelost te hebben, kan ik eindelijk wat te eten gaan zoeken. En wat kan je anders op loop afstand vinden in Amerika, dan fastfood. Dus het wordt een veel te zoute, droge hamburger van Wendy 's met uitgedroogde frieten en beker frisdrank zo groot als een emmer. Lekker. Ik krijg hierdoor alleen maar nog meer zin in Japan. 

Gezien me vlucht al heel vroeg vertrekt, is het plan om 6 uur de volgende ochtend te ontbijten in het hotel. Want bij de receptie staat: Iedere ochtend ontbijt tussen 6 en 9 am. Maar als ik om 6 uur in de ontbijt zaal kom staat er nog niks klaar. Het meisje van de receptie, komt net op dat moment de keuken uitgelopen. Het zien van een gast in de ontbijtzaal op dit tijdstip zorgt er blijkbaar voor dat ze verstijfd en blijft stilstaan. Ze doet me even een moment denken aan een geschrokken hert net voordat ze wordt aangereden door een auto. Ik denk dat ze dacht als ik nu niet beweeg dan ziet ze me vast niet. Helaas voor haar. Ik zag haar wel en wilde ook nog eens graag koffie. 
Ik begrijp hieruit dat ze dus niet verwacht dat er ook daadwerkelijk gasten op dit tijdstip willen eten, wanneer ze die mogelijkheid aanbieden. Fijn. goede start van de ochtend. 

Gelukkig ben ik toch nog op tijd op het vliegveld voor me vlucht. Maar helaas maakt dat niet veel verschil. De vlucht waar ik eigenlijk mee zou vliegen zit vol. En er gaat maar 1 vlucht per dag vanuit Houston naar Tokyo. Een optie is om weer een nacht in Houston te blijven en het morgen weer te proberen of door te vliegen naar een ander luchthaven en vanuit daar te proberen. Ik kies voor de twee optie, ik wil hoe dan ook weg uit Houston. Van de andere standby reizigers hoorde ik bij de gate waar ik zat te wachten, dat ze al 3 dagen aan het wachten zijn om mee te mogen. Daar begin ik niet aan. Ik besluit door te vliegen naar New York en daar een paar dagen te blijven, tot er een betere vlucht met meer mogelijkheden tot mee vliegen voorbij komt. Zo gezegd zo gedaan. 

Eenmaal in New York aangekomen boek ik me op het vliegveld een hostel en zoek me de route uit waar ik heen moet. Ondertussen baal ik natuurlijk als een stekker. Ik had nu in Tokyo moeten zitten en niet in New York. Maar tegelijkertijd wil ik ook niet ondankbaar zijn, want New York in decembermaand was ook een bucketlist- dingetje. Dit klinkt nu meer als een luxe probleem, dan een echt probleem, maar toch. Ik had me er echt op verheugd. Ik hou hoop, misschien kan ik na een paar dagen in New York te zijn geweest toch naar Tokyo. 

Eenmaal in me hostel aangekomen lig ik op een kamer met een Chinees meisje, gelukkig toch nog een beetje Azië in me omgeving. Ik besluit hier het beste van te maken en het wel te zien hoe het verloopt allemaal. Een ding is wel zeker, zo'n standby ticket maakt je wel flexibel en zorgt ervoor dat je goed met veranderingen MOET omgaan. Ik ben ook wel trots op me zelf dat dat goed lukt en dat ik niet bij de pakken neer ga zitten. Maar de teleurstelling blijft niet hierbij, want het blijkt dat de vluchten naar Tokyo slecht blijven uitzien voor mij. 

De keuze ligt nu bij mij of ik dit alsnog wil blijven proberen en misschien steeds opnieuw teleurgesteld worden, of gewoon in New York blijven en eerder naar huis gaan. Moeilijke keuze, want ik heb in het verleden met dit soort kleine kansen toch ook paar keer geluk gehad. Maar heb ik zin om nu weer met samengeknepen billen op het vliegveld te gaan zitten? En hoe lang kan ik dan blijven in Tokyo en hoe ziet me terugreis er dan uit? Ik besluit dat ik nog een paar dagen langer in New York blijf, zeker tot donderdag. Mochten de vluchten er dan nog steeds niet goed uitzien, beslis ik dan wel of ik naar huis vlieg of misschien iets heel anders boek.