van shotjes naar muggen

De afgelopen dagen heb ik geen verhaal meer bijgehouden omdat ik eerlijk gezegd niks te vertellen had. Ik beleef nog genoeg avonturen hier in Cancun, maar niet noemenswaardig genoeg om het jullie ook te vertellen. En eerlijk gezegd zou het ook maar een eentonig verhaal worden. Want de laatste 3 dagen, van donderdag tot en met zaterdag, heb ik niet meer dan alleen op het strand gelegen overdag en in de avond gefeest als een 19 jarige op haar eerste vakantie naar Chersonisos. 

Ja echt, maar eerlijk gezegd is er naar mijn mening hier in Cancun ook weinig anders te doen dan je te gedragen als een 19- jarige op vakantie. Ik ben wel naar verschillende soorten strandjes geweest, maar het principe blijft het zelfde. Het water is mooi, helder, warm en nat. En het zand is wit, zacht en het plakt aan je lijf. Maar voor de afwisseling is het fijn als je eens een keer op een andere strand ligt. 

Dus donderdag de hele dag op het strand gelegen met Joao en Andrea. Deze namen zeggen je helemaal niks, maar het maakt het verhaal wel compleet. 

Op Donderdagavond heb ik Jean- Louise ontmoet, die ik in een dronken bui toe heb gezegd om met hem het eiland Isla Mujeres te gaan ontdekken op vrijdag. Dit wordt me pas op vrijdagochtend tijdens het ontbijt duidelijk. Geen probleem, gaan we doen! Maar omdat hij mij net iets aardiger vind dan ik hem vind, wimpel ik hem af met een slap excuus, wanneer hij me vraagt of ik die avond zin heb om met hem naar de bar in mijn hostel te gaan. Maar natuurlijk kom ik hem vervolgens ook weer gewoon tegen in die zelfde bar, waar ik eigenlijk niet naar toe zou gaan omdat ik 'moe ben'. 

Op zaterdag ben ik even iedereen zat en wil ik alleen op het strand gaan liggen zodat ik even kan bij komen en bij slapen van de feestjes van de afgelopen week. Ik ben elke avond aan het feesten vanaf woensdagavond. Niet alleen dat het me slaap heeft beïnvloed, maar door het drinken van zoveel alcohol, is mijn slokdarm volgens mij doorgebrand. Het voelt in ieder geval wel zo aan. Maar natuurlijk houdt me dat niet tegen om op zaterdagavond alsnog een feestje mee te pakken en weer veel te laat naar bed te strompelen. Dit is ook de avond waarop ik opeens zonder schoenen beland in een club, waarin ik rondloop op blote voeten, omdat mijn slippers schijnbaar niet meer lekker zitten. 

Op zondag komt het effect hiervan dan toch binnen. Ik voel me uitgeput en vooral een naar leeg gevoel krijg ik ervan. Ik heb het echt gehad hier. Ik ben er achter dat ik niet meer 19 jaar ben en dat het feesten als een 19- jarige ook niet bij mij past. Ik vind er helemaal niks aan. Het was elke avond weer opnieuw gezellig, daar niet van. Maar van de 10 gesprekken die ik met mensen heb gevoerd op een avond, heb ik er waar 1 onthouden. Je snapt wat voor een avond het dan is. 

Vandaag ga ik naar de retreat die ik geboekt heb in Sian Kaan. Als me koffer is ingepakt kan ik gaan uitchecken en nog een kleine 2 uurtjes wachten tot ik word opgehaald. Julie, van het retreat heeft doorgegeven dat ze onderweg is. Ik heb er best wel veel zin in. afreizen naar the middle of nowhere, om daar vervolgens 7 dagen op een retreat door te brengen. Het huis waar we in zitten ligt direct aan het strand. Heerlijk lijkt me dat. 

Eenmaal opgehaald kan de 3 uur durende rit beginnen. De weg daar naartoe is zo moeizaam te berijden en met zoveel hobbels dat ik er nekpijn en hoofdpijn van krijg. Ik word zo hard heen en weer geschud in de bus, dat ik makkelijk een whiplash had kunnen krijgen. Of misschien al heb. Gezien mijn chronische slaaptekort van de afgelopen week, hoopte ik even te kunnen slapen. Maar met al die hobbels is dat gewoon niet te doen. Verder zitten er in de bus ook nog 4 andere vrouwen die dezelfde retreat hebben geboekt. Ik krijg het niet opgebracht om met ze te praten gezien mijn vermoeidheid. Wat ervoor zorgt dat ik een beetje buiten de boot val. Maar ik besluit dat als ik eenmaal aankom in het huis dit weer goed maak en oplos, voor nu ben ik gewoon moe en heb ik even geen zin meer om met mensen te praten. Ik ben mensen nu even zat. Ik heb net 6 dagen met 7 anderen in een kamer gelegen. Buiten de stranden en feestje om, ben ik mensen gewoon nu even moe. 

Eenmaal aangekomen in het Dharma huis, is het al te donker om de locatie goed te bekijken maar voor zover ik het kan zien. Ziet het er prachtig uit. Ik zal morgen alles bekijken, voor nu wil ik alleen nog maar slapen.